Vandaag hebben we de honden gewassen en het zwembad gepoetst. Nu zou het 3 keer moeten regenen en dan is het vol. Nu nog wachten op de regen natuurlijk. Het regenseizoen is dan wel in aantocht. Maar toch, het laat een beetje op zich wachten.
In de namiddag zijn we Rosie gaan bezoeken. Ze is een aidspatiënt. Haar armpjes en beentjes zijn nog zo dik als een prei. Ze is 24 jaar. Ze is dus even oud als mij. Dat doet je wel nadenken.
Het doet echt raar om het in het echt te zien. s Avonds hebben we nog een jenevertje gedronken.
De Haïtiaanse jenever moet zeker niet onder doen voor de onze. Dat is dan wel een meevallertje.
Maandag 03 maart 2008
Vandaag onze eerste echte werkdag. Ik heb een rekenlesje met Jetro gedaan. We deden ook nog een werkblaadje met een krans met figuren die hij de juiste kleur moest geven. Geel, rood, blauw, geel, rood, blauw, … 
We leerden ook een liedje over een vlieger. Hier wordt tijdens de vasten veel rond vliegers gewerkt. Van de eerste dag van de vasten tot en met de laatste zaterdag voor Pasen.
De mannen op het domein van Jeannine hebben we ook maar aan het werk gezet om een spitsmachine te maken. We kunnen er 20 pingpongballen insteken. Dus splitsen en optellen tot 20 zullen ze binnenkort wel leren kennen.
Daarna hebben we Karen nog wat geholpen met het sorteren van geneesmiddelen. Veel waren over datum. Wel jammer want bijvoorbeeld oogdruppels kunnen na hun vervaldatum niet meer gebruikt worden. Veel mensen denken, we zullen deze medicijnen maar opsturen naar ginder achter. Ze zijn niet goed meer voor ons, maar ze kunnen er daar nog wel iets mee doen. Niet dus. Waarom zouden we hier vervallen geneesmiddelen gebruiken? Dat heeft toch geen zin?
In de namiddag zijn we naar Fort Liberté geweest. Een mooi oud vervallen fort, met een klein strandje, echt mooi.
We hebben zeesterren meegebracht. Ze leefden nog, ik was er niet zou scheutig op om er zo eentje mee te nemen. Maar gelukkig, stoer geweld genoeg die het voor mij deden.
We hebben er echt genoten van de stilte en de rust en natuurlijk ook de zeelucht.
Dinsdag 04 maart 2008
Deze morgen hebben we kennis gemaakt met de 3 coachen. Ze geven vandaag les aan Charline, Jetro en Nelson. Ondertussen krijgen wij tijd om onze blog een beetje op punt te zetten, omdat het internet hier ’s avonds echt heel erg traag is. Ze heten John, Remie en Pidem. Junelle is soms ook coach. Ik vind dat hij het wel heel goed doet met de kinderen.
In de namiddag zijn we een weesje van een paar maanden oud gaan bezoeken. Hij staat ter adoptie. Jeannine zou het wel leuk vinden moest het een Belgisch koppel zijn. Laatst was hier een koppel, maar ze konden hem niet adopteren want de papieren van de familie van het jongetje waren niet in orde. Wel jammer hoor.
In de namiddag hebben we de auto gewassen in de rivier. Dat frisse water deed deugd aan onze voetjes.
De kinderen hebben ondertussen in de rivier gezwommen.
Woensdag 05 maart 2008
Vandaag een nieuwe coach ontmoet. Hij heet Camile.
Ze hebben hier de papschool gemist zegt Jeannine, ze hebben dus geen structuur en geen basis meegekregen. De coachen waren gaan vertellen hoeveel ze verdienden in het centrum. Het was meer dan de leerkrachten verdienen in het dorp. Maar de leerkrachten in het dorp krijgen vakantiegeld en de coachen niet. Dus als het erop aan komt krijgen de coachen helemaal niet meer, ze kunnen zelfs minder verdienen als er bijvoorbeeld in de maand mei geen werk is voor de coachen. Dan verdienen ze niets. Dat brengt meteen een ander probleem met zich mee. Het geld dat ze in maart verdienen doen ze gewoon op. Maar stel dat er in de maand april geen werk is, dan hebben ze dus geen geld. Ze moeten dus leren om geld opzij te zetten voor als er een maand geen geld te verdienen is in het centrum. Voor mij wel een beetje onbegrijpelijk. Hier komt het 2 dimensionale denken echt goed naar boven. Ik leef vandaag, en morgen zien we wel. Ik en mijn geld vandaag, is er morgen geen, dan panikeer ik niet. Ik zie het dan wel.
We hebben het ochtendritueel van de school meegemaakt. 3 liedjes zingen. We kregen wel de tekst, maar toch, … Het was best wel lachen hoor.
We hebben vandaag een babysitopdrachtje. Lynn-Marie is bij ons. Eerst vond ze het wel leuk, maar nu is ze toch wel een kwartiertje aan het huilen. Het moet wel vreemd zijn voor haar. Plots 4 blanke, grappige mensen die allemaal met haar bezig zijn.
We hebben gisterenavond nog een avondwandeling gemaakt. We deden medicatie weg naar een jongen net buiten het dorp. Op de terugweg werd Sebastien moe. Ik heb hem de hele tijd op mijn rug meegedragen tot thuis. Hij is zelfs in slaap gevallen. Zelfs dat kunnen ze hier, slapen terwijl ze op iemands rug zitten. Ik heb wel afgewisseld met Shana. Thuisgekomen werd hij terug wakker.
Donderdag 06 maart 2008
Deze morgen zijn we begonnen met het maken van de kratten voor onze depot voor Junelle. De flessen voor de kratten zijn kegels en lege plastiek drankflacons. We maakten ook een rooster voor in de doos. Zodat de flesjes gescheiden blijven. We maakten een rode, blauwe en groene krat. We brainstormden ook nog wat over het pakket ‘depot’. Ik heb Karen ook nog geholpen met het kuisen van operatiemateriaal.
In de namiddag hebben we nog wat verder gepraat over vanalles en nog wat en zijn we een school gaan bezoeken. We kregen weer vreemde taferelen te zien. Een leerkracht die afwezig was omdat haar tante overleden was. Ze had dan maar haar neef gestuurd om les te komen geven. De directeur vond dat blijkbaar maar normaal. Hmm, net iets anders dan bij ons!
ZOEK DE FOUT IN HET BORDSCHEMA
Deze avond hebben Shana en ik onze BC’s (basiscompetenties die een leerkracht lager onderwijs moet bezitten aan
het einde van het 3e jaar)overlopen. We gaan proberen om er hier 90 van de 150 te bewijzen. We hebben er al 10
besproken vandaag. Als we zo verder ons best doen, kunnen we ze op 9 dagen allemaal overlopen hebben en kunnen
we een vaste dag per week nemen om ze telkens bij te werken. Zo blijft het een beetje overzichtelijk en komt het
niet allemaal op een hoop! Morgen gaan we nog eens naar de markt in Dagabon. Hopelijk krijgen we onze visa’s terug.
Wie weet zijn de wonderen Haïti nog niet uit!
Vrijdag 07 maart 2008
Vandaag weer naar de markt geweest in Dagabon. Maar we hebben geen geluk gehad met onze visa’s. De man die ze heeft was vandaag niet te vinden in de grenspost in Ouanaminthe en ook niet op de grens zelf. De markt zelf was weer even druk als de vorige keer.
Onze boodschappen bij elkaar, klaar om naar de auto te brengen.
Dus ook weer opletten voor roekeloze bestuurders van overladen karren, blindlijkende motorrijders en auto’s. Onze tenen zijn dus wel enkele keren in gevaar geweest.
We hebben groenten en fruit gekocht. Vlees begint schaars te worden. Jeannine denkt er aan om misschien zelf een geitje te houden om het dan bij haar goed dik te laten worden, om zo zelf vlees te kunnen voorzien. Op de terugweg kochten we diesel voor de Delko (generator). We hebben ook een gasfles gekocht. Nu kan de oven officieel in gebruik genomen worden.
Bij het verlaten van de markt en dus ook de Dominicaanse Republiek nog even gehoord naar onze visa’s, maar helaas pindakaas! Geen visa’s, of geen man met onze visa’s te bespeuren.
Thuisgekomen ben ik mee met Karen naar de aidspatiënt geweest.
En zo is ook deze dag weer voorbij… Het weekend is in aantocht, ik ben wel blij, het is hier wel vermoeiend. Natuurlijk zit het klimaat er wel voor een groot stuk tussen.
Vrijdag 29 februari
.JPG)
